Aρθροπλαστική ώμου: Tι είναι;

Στην αρθροπλαστική ώμου γίνεται αντικατάσταση της άρθρωσης του ώμου από τεχνητή πρόθεση τιτανίου και ειδικού πλαστικού (πολυαιθυλένιο), για την αποκατάσταση της βλάβης που έχει υποστεί η άρθρωση του ώμου. Η στερέωση γίνεται με τη χρήση ειδικού οστικού τσιμέντου και τα υλικά είναι σχεδιασμένα για τη δημιουργία μίας νέας άρθρωσης που κινείται ομαλά, εμποδίζοντας την τριβή ανάμεσα στις δύο αρθρικές επιφάνειες.

Συγκεκριμένα, γίνεται αντικατάσταση των αρθρικών επιφανειών της κεφαλής του βραχιονίου οστού και ενδεχομένως της ωμογλήνης (η αντίστοιχη υποδοχή της ωμοπλάτης), κυρίως για την αντιμετώπιση συντριπτικών καταγμάτων της κεφαλής του βραχιονίου, οστεονέκρωσης της κεφαλής μετά από χρόνια λήψη κορτιζόνης, ή αρθρίτιδας ώμου. Η ένδειξη για την επέμβαση είναι η ανάγκη ανακούφισης από τον πόνο και η αποκατάσταση των κινήσεων του ώμου.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του ώμου με αρθροπλαστική έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με την εισαγωγή των σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών και υλικών. Ο Δρ. Γ. Κασιμάτης έχει ασχοληθεί επισταμένα με την άρθρωση του ώμου (κατάγματα, αρθρίτιδες) και την αντιμετώπισή τους με αρθροπλαστική, χρησιμοποιεί δε την τεχνική της οστεοσυρραφής, μετά από πολυετή εκπαίδευση δίπλα στον Καθηγητή Π. Δημακόπουλο που πρώτος επινόησε την τεχνική, προκειμένου να επιτύχει το βέλτιστο αποτέλεσμα..

Αρθροπλαστική ώμου: Πως πραγματοποιείται;

Οι αρθροπλαστικές ώμου απαιτούν σημαντική εμπειρία και εξειδίκευση, γιατί σε αντίθεση με τις αρθροπλαστικές γόνατος και ισχίου, παρουσιάζουν πρόσθετες ιδιαιτερότητες που αφορούν στο χειρισμό των μαλακών μορίων γύρω από την πρόθεση. Ειδικά η επανατοποθέτηση των οστικών τμημάτων με τους αντίστοιχους τένοντες παρουσιάζει ειδικές τεχνικές δυσκολίες και πρακτικά καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το λειτουργικό αποτέλεσμα της επέμβασης.

 Γενικά υπάρχουν 3 κυρίως τύποι αρθροπλαστικής ώμου:

1.      Αρθροπλαστική Επιφάνειας Ώμου

Διενεργείται στις περιπτώσεις όπου η βλάβη περιορίζεται στον χόνδρο της κεφαλής του βραχιονίου και γίνεται αντικατάσταση της αρθρικής επιφάνειας της κεφαλής με ένα μεταλλικό ημισφαιρικό εμφύτευμα. Χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις οστεονέκρωσης της κεφαλής, πχ. μετά από χρόνια λήψη κορτιζόνης.

2.      Ημιαρθροπλαστική ώμου (ημιολική αρθροπλαστική)

Αντικαθίσταται η κεφαλή του βραχιονίου οστού από ημισφαιρική πρόθεση που ενώνεται με αντίστοιχη μεταλλική, η οποία τοποθετείται μέσα στον αυλό. Πρόκειται για το συχνότερο τύπο αρθροπλαστικής μετά από κατάγματα της κεφαλής βραχιονίου, στα οποία δεν μπορεί να γίνει οστεοσύνθεση. Στην επέμβαση αυτή αφαιρείται η κεφαλή του βραχιονίου και παραμένει το βραχιόνιο οστό. Λαμβάνεται μέριμνα ώστε τα 2 κύρια οστικά τμήματα όπου προσφύονται οι μύες του τενόντιου στροφικού πετάλου (έλασσον και μείζον βραχιόνιο όγκωμα) να καθηλωθούν πάνω στην πρόθεση και μεταξύ τους. Η συρραφή γίνεται με τη μέθοδο της οστεοσυρραφής, με την οποία ο Δρ. Γ. Κασιμάτης έχει μεγάλη εμπειρία, ώστε να δημιουργηθεί μια σταθερή κατασκευή που κινείται ενιαία. Αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία της επέμβασης και εξασφαλίζει ότι θα υπάρξει στέρεη οστική ενσωμάτωση.

Δείτε την περίπτωση ασθενούς με ημιολική αρθροπλαστική ώμου μετά από συντριπτικό κάταγμα κεφαλής βραχιονίου.

3.      Ολική Αρθροπλαστική ώμου

Πρόκειται για την αντικατάσταση τόσο της κεφαλής του βραχιονίου, όσο και της ωμογλήνης της ωμοπλάτης. Τοποθετείται μια κοιλότητα που περιέχει ειδικό πλαστικό στην ωμογλήνη και ένα ημισφαίριο στο βραχιόνιο. Πραγματοποιείται στους ασθενείς που πάσχουν από αρθρίτιδα ώμου, συνήθως οστεοαρθρίτιδα ή ρευματοειδή αρθρίτιδα.

4.      Ανάστροφη αρθροπλαστική ώμου

 Η ειδική αυτή αρθροπλαστική επιλέγεται στις περιπτώσεις που οι μύες του στροφικού πετάλου του ώμου έχουν υποστεί μη επανορθώσιμη ρήξη και συγχρόνως υπάρχει αρθρίτιδα (αρθροπάθεια από ρήξη στροφικού πετάλου- cuff tear arthropathy). Στην ανάστροφη ολική αρθροπλαστική γίνεται αναστροφή των επιφανειών σε σχέση με την κλασσική αρθροπλαστική, δηλ. το ημισφαίριο τοποθετείται στην ωμογλήνη και η κοίλη επιφάνεια στο βραχιόνιο, ώστε η άρθρωση που θα δημιουργηθεί να είναι λειτουργική χωρίς τους μύες, χρησιμοποιώντας το δελτοειδή για τη λειτουργία της απαγωγής. Χρειάζεται όμως πολύ προσεκτική επιλογή των ασθενών, γιατί έχει βρεθεί ότι η λειτουργική ικανότητα του δελτοειδή για απαγωγή μειώνεται με την πάροδο των ετών και επομένως η κίνηση του ώμου καθίσταται δυσχερής.