Ασβεστοποιός τενοντίτιδα του ώμου

Συχνά οι ασθενείς παραπονούνται ότι έχουν «άλατα», τα οποία τους προκαλούν πόνο. Στην πραγματικότητα, συνήθως πρόκειται για ενώσεις αλάτων του ασβεστίου (Ca), τα οποία όμως δεν είναι πάντα η αιτία του πόνου, δηλ. μπορεί ένας ασθενής να έχει αποτιτανώσεις στην ακτινογραφία και να μην πονάει.

Κλασσικό παράδειγμα είναι η ασβεστοποιός τενοντίτιδα στον ώμο, όπως φαίνεται στην εικόνα. Πρόκειται για εναπόθεση αλάτων ασβεστίου (για την ακρίβεια, υδροξυαπατίτη) στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου, συχνότερα στον τένοντα του υπερακανθίου. Παρατηρείται κυρίως σε γυναίκες 30-60ετών. Η αιτία δεν είναι γνωστή, αν και έχει βρεθεί συσχέτιση με το σακχαρώδη διαβήτη, τον υποθυρεοειδισμό και τη νεφρολιθίαση. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι πρόκειται για μια σταδιακή τενοντοπάθεια, κατά την οποία ο τένοντας μεταπλάσσεται σε ινοχόνδρο και ασβεστοποιείται (φάση σχηματισμού αλάτων Ca). Αυτά μπορεί να είναι ασυμπτωματικά για πάρα πολύ καιρό (φάση ηρεμίας) και συνήθως είναι ομογενείς, στρογγυλές αποτιτανώσεις με υλικό σαν κιμωλία. Σε ένα επόμενο στάδιο  ακολουθεί η φάση της απορρόφησης, που συνοδεύεται από εξαιρετικά έντονο πόνο. Στη φάση αυτή οι αποτιτανώσεις είναι άμορφες, νεφελώδεις, με υλικό σαν οδοντόπαστα (βλ. διπλανή εικόνα).

Η αντιμετώπιση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας στον ώμο είναι συνήθως συντηρητική με αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή/& εξωαρθρικές εγχύσεις κορτικοστεροειδών στον ώμο, κατά τις οποίες γίνεται και προσπάθεια επαναρρόφησης με ειδική βελόνα.

Θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι η ασβέστωση του υπερακανθίου τένοντα μπορεί να έχει τις ακόλουθες επιπτώσεις:

Α) Σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου, δηλ. μηχανική πρόσκρουση της ασβέστωσης πάνω στο ακρώμιο, κάτι το οποίο προκαλεί πόνο και περιορισμό της ανύψωσης του άνω άκρου. Συνήθως αντιμετωπίζεται με αρθροσκοπική αποσυμπίεση του εν λόγω χώρου και πλαστική του ακρωμίου (ακρωμιοπλαστική).

Β) Ρήξη του τένοντα, ιδιαίτερα όταν η βλάβη είναι εκτεταμένη και χρόνια. Εδώ, η αντιμετώπιση είναι η αρθροσκοπική συρραφή της ρήξης, εφόσον το επιτρέπει η ποιότητα των προσβεβλημένων τενόντων.

Γ) «Παγωμένο ώμο» (frozen shoulder): πρόκειται για μια κατάσταση όπου υπάρχει πόνος και μεγάλος περιορισμός σε όλες τις κινήσεις του ώμου, ειδικά όταν συμβεί ενδοαρθρική μετακίνηση των κρυστάλλων Ca. Στην περίπτωση αυτή η αντιμετώπιση αποτελεί θέμα συζήτησης με τον ασθενή, γιατί μπορεί να είναι αρχικά συντηρητική για την αντιμετώπιση του πόνου και στη συνέχεια να χρειάζεται απελευθέρωση του ώμου, εφόσον παραμένει σημαντικός περιορισμός στις κινήσεις.

Τα τελευταία χρόνια έχουν επίσης προταθεί θεραπείες με ηλεκτρομαγνητικά κύματα (shock-wave), χρειάζεται όμως προσεκτική εκτίμηση γιατί μπορεί να δημιουργήσουν περισσότερο πόνο και βλάβες στους γύρω ιστούς.

Συμπερασματικά, εάν η πάθηση επιμένει και χρειάζεται παρέμβαση, η πλέον αξιόπιστη μέθοδος είναι αυτή της αρθροσκόπησης του ώμου, με αφαίρεση των αλάτων ασβεστίου και  αποκατάσταση της ανατομίας των τενόντων.

Περισσότερα για τις παθήσεις του ώμου, εδώ.