Ωλένια Νευρίτιδα: Αίτια, Συμπτώματα και Θεραπεία

Τι είναι η Ωλένια Νευρίτιδα;

Η ωλένια νευρίτιδα είναι μία πάθηση που προκαλείται όταν το ωλένιο νεύρο συμπιεστεί ή ερεθιστεί στον αγκώνα.

Το ωλένιο νεύρο είναι ένα από τα τρία κύρια νεύρα στο χέρι. Ταξιδεύει από τον αυχένα μέχρι κάτω στο χέρι και μπορεί να συμπιεστεί σε πολλά σημεία κατά μήκος της διαδρομής, όπως για παράδειγμα κάτω από την κλείδα ή στον καρπό (κανάλι Guyon). Το συνηθέστερο όμως σημείο συμπίεσης εντοπίζεται στο εσωτερικό μέρος του αγκώνα, πίσω από τον επικόνδυλο. Το ωλένιο νεύρο δίνει αίσθημα στο μικρό δάχτυλο και στο μισό μέρος του παράμεσου. Ελέγχει επίσης τους περισσότερους από τους μικρούς μύες στο χέρι που βοηθούν στις λεπτές κινήσεις, καθώς και μερικούς από τους μεγαλύτερους μυς του αντιβραχίου που σας βοηθούν να κάνετε ισχυρή λαβή.

Αίτια ωλένιας νευρίτιδας

Σε αρκετές περιπτώσεις, η ακριβής αιτία για την ωλένια νευρίτιδα δεν είναι γνωστή. Το ωλένιο νεύρο είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στην πίεση γύρω από τον αγκώνα, γιατί πρέπει να περάσει μέσα από ένα στενό σωλήνα με λιγοστά μαλακά μόρια να το προφυλάσσουν. Η πίεση του ωλενίου νεύρου στον αγκώνα μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες:

• Όταν λυγίζετε τον αγκώνα σας, το νεύρο αναγκάζεται να τεντωθεί γύρω από τον έσω επικόνδυλο, στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα. Αυτό μπορεί να ερεθίσει το νεύρο, ειδικά αν κρατάτε τον αγκώνα σας λυγισμένο για μεγάλες περιόδους ή κάνετε επαναλαμβανόμενες κάμψεις, προκαλώντας έτσι επώδυνα συμπτώματα. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι κοιμούνται με λυγισμένους τους αγκώνες τους. Αυτό μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της πίεσης του νεύρου και να σας ξυπνήσει με μούδιασμα στα δάκτυλα.
• Σε μερικούς ανθρώπους, το νεύρο ολισθαίνει γύρω από τον έσω επικόνδυλο, όταν ο αγκώνας είναι λυγισμένος. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η επαναλαμβανόμενη ολίσθηση μπορεί να ερεθίσει το νεύρο.
• Η στήριξη πάνω στους αγκώνες σας για μεγάλες χρονικές περιόδους μπορεί επίσης να ασκήσει πίεση στο νεύρο.
• Ένα άμεσο χτύπημα στο εσωτερικό του αγκώνα μπορεί να προκαλέσει πόνο, αίσθημα ηλεκτροπληξίας και μούδιασμα στο μικρό δάκτυλο και στον παράμεσο.
• Η συσσώρευση υγρών στον αγκώνα μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο και να συμπιέσει το νεύρο.
• Πίεση του νεύρου μπορεί ακόμα να προκληθεί από κύστεις, οστεόφυτα, υπεράριθμους μύες, ή άλλους ιστούς, όπως συμβαίνει π.χ. στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
• Παλιά κατάγματα ή εξαρθρήματα αγκώνα προδιαθέτουν επίσης για ωλένια νευρίτιδα.

Συμπτώματα ωλένιας νευρίτιδας

Η ωλένια νευρίτιδα μπορεί να προκαλέσει πόνο στο εσωτερικό του αγκώνα, όμως τα περισσότερα συμπτώματα εμφανίζονται στο χέρι σας.

Το μούδιασμα και το αίσθημα ηλεκτρισμού στον παράμεσο και το μικρό δάκτυλο είναι συχνά συμπτώματα, τα οποία άλλοτε εμφανίζονται και άλλοτε φεύγουν. Συμβαίνουν πιο συχνά όταν ο αγκώνας είναι λυγισμένος, όπως όταν οδηγείτε ή κρατάτε το τηλέφωνο. Μάλιστα μερικοί άνθρωποι συμβαίνει να ξυπνούν τη νύχτα με τα συγκεκριμένα δάχτυλά τους αναίσθητα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να ανοιγοκλείσετε τα δάκτυλά σας ή να χειριστείτε αντικείμενα.

Μπορεί επίσης να συμβεί αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων ή δυσκολία στο συντονισμό των δακτύλων (π.χ. κατά τη δακτυλογράφηση κειμένου ή το παίξιμο ενός μουσικού οργάνου). Αυτά τα συμπτώματα παρατηρούνται συνήθως σε πιο σοβαρές περιπτώσεις συμπίεσης του νεύρου.

Εάν το ωλένιο νεύρο είναι πολύ πιεσμένο ή έχει πιεστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκληθεί ατροφία των μυών στο χέρι, μια κατάσταση η οποία είναι μη αναστρέψιμη. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε εξειδικευμένο ορθοπαιδικό εάν τα συμπτώματα είναι έντονα, ή είναι παρόντα για περισσότερο από 6 εβδομάδες.

Χρειάζονται εργαστηριακές διαγνωστικές εξετάσεις;

Η πιο σημαντική εργαστηριακή εξέταση είναι αυτή του ηλεκτρονευρογραφήματος – ηλεκτρομυογραφήματος του άνω άκρου, η οποία αναδεικνύει τις παθολογικές τιμές του ωλενίου νεύρου αυτού καθ’ αυτού, όσο και των μυών που νευρώνονται από αυτό. Απεικονιστικές εξετάσεις συνήθως χρειάζονται όταν έχει υπάρξει τραυματισμός στον αγκώνα ή υπάρχει υποψία τοπικής βλάβης που μπορεί να πιέζει το νεύρο. Έτσι, οι απλές ακτινογραφίες δίνουν πληροφορίες για παλιά κατάγματα ή εξαρθρήματα που τραυμάτισαν το νεύρο, ενώ η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δείξει πίεση από μια κύστη (π.χ. γάγγλιο) ή έναν υπεράριθμο μυ.

Πως αντιμετωπίζεται η ωλένια νευρίτιδα;

Γενικά θα πρέπει να αποφεύγεται ο ερεθισμός του νεύρου και η κάμψη του αγκώνα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι, αρχικά η ωλένια νευρίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά και αν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, τότε επιλέγεται η χειρουργική μέθοδος.

Μη χειρουργική θεραπεία

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία συμβάλλουν στη μείωση του οιδήματος γύρω από το νεύρο.
• Νάρθηκας που αποτρέπει την κάμψη του αγκώνα.
• Ασκήσεις ολίσθησης που βοηθούν το νεύρο να γλιστράει καλύτερα στον αγκώνα και στον καρπό. Αυτές οι ασκήσεις μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα και να βοηθήσουν στο να αποτραπεί η δυσκαμψία στο χέρι και τον καρπό.

Χειρουργική θεραπεία

Οι χειρουργικές επεμβάσεις για την ωλένια νευρίτιδα είναι κυρίως τρεις:

• Διάνοιξη του σωλήνα που περιέχει το ωλένιο νεύρο (Εικόνα 1)
• Πρόσθια μεταφορά του νεύρου, δηλαδή μπροστά από τον έσω επικόνδυλο (Εικόνα 2)
• Αποσυμπίεση ωλενίου νεύρου και έσω επικονδυλεκτομή (Εικόνα 3)

Διάνοιξη και αποσυμπίεση ωλενίου νεύρου στον αγκώνα (Εικόνα 1)

Αποσυμπίεση και πρόσθια μεταφορά ωλενίου νεύρου (Εικόνα 2)

Αποσυμπίεση ωλενίου νεύρου και επικονδυλεκτομή (Εικόνα 3)

Ο στόχος της επέμβασης για την ωλένια νευρίτιδα είναι να αποσυμπιεστεί το ωλένιο νεύρο και να μπορεί να κινείται ελεύθερα και χωρίς τάση κατά την κάμψη του αγκώνα, όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο:

Οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται συνήθως στα πλαίσια της ημερήσιας νοσηλείας (One-Day-Surgery) και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι του το ίδιο βράδυ. Ανάλογα με τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης, ίσως χρειαστεί να φορέσετε ένα νάρθηκα μετά την επέμβαση. Επίσης, μπορεί να χρειαστούν ασκήσεις φυσικοθεραπείας για να μπορέσετε να ανακτήσετε δύναμη και κίνηση στο χέρι σας.

Γενικά, τα αποτελέσματα της χειρουργικής επέμβασης είναι αρκετά ικανοποιητικά και με τους 3 παραπάνω τύπους επεμβάσεων, με παρόμοιο ποσοστό επιτυχίας. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ο βαθμός συμπίεσης του νεύρου και η χρονιότητα της συμπίεσης, δηλ. αν έχει ήδη συμβεί μυϊκή ατροφία. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα νεύρα ανακάμπτουν πολύ αργά, περίπου με ρυθμό 1mm την ημέρα. Επομένως, ακόμα και όταν αποσυμπιεστεί το νεύρο στον αγκώνα, χρειάζεται να διανυθεί σημαντική απόσταση από τον αγκώνα ως το χέρι για να αποκατασταθεί η λειτουργία των μικρών μυών του χεριού που τροφοδοτούνται από το ωλένιο νεύρο. Αν οι μύες αυτοί υποστούν ατροφία πριν επανέλθει η λειτουργία του νεύρου, τότε δυστυχώς η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και χρειάζεται να αναζητηθούν άλλες μέθοδοι αντιμετώπισης, όπως για παράδειγμα οι μεταφορές τενόντων.