Ώμος: συνήθεις παθήσεις & κακώσεις
– SECEC/ ESSSEΟ όρος “περιαρθρίτιδα” χρησιμοποιείται λανθασμένα, με σκοπό να δηλώσει ακαθόριστα έναν πόνο στον ώμο ή γύρω από αυτόν. Aντίθετα, θα πρέπει πάντα να αναζητάται η ακριβής αιτία του πόνου και να εφαρμόζεται η κατάλληλη θεραπεία. Επίσης, ο πόνος μπορεί να αντανακλάει στον ώμο από τον αυχένα (αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο), ο οποίος και θα πρέπει να εξετάζεται παράλληλα
Παρακάτω θα συζητηθεί το πολύ συχνό σύμπτωμα του επώδυνου ώμου στα πλαίσια διαφόρων παθήσεων.
Ο πόνος στον ώμο είναι συχνότατο κλινικό σύμπτωμα, αποτελεί δε την πιο συχνή αιτία επίσκεψης στον ορθοπαιδικό μετά την οσφυαλγία και την αυχεναλγία. Να σημειωθεί επίσης ότι ο πόνος μπορεί να αντανακλάει στον ώμο από τον αυχένα (αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο), ο οποίος θα πρέπει για το λόγο αυτό να εξετάζεται παράλληλα. Η αιτιολογία του ποικίλλει και ο κατάλογος των αιτίων που το προκαλούν είναι μακρύς, συχνά μάλιστα χαρακτηρίζεται λανθασμένα ως «περιαρθρίτιδα» ώμου κάθε πόνος στον ώμο, χωρίς να αναζητάται η προέλευσή του (Πίνακας 1).
Πίνακας 1. Αιτιολογικοί παράγοντες άλγους στον ώμο
| Τραυματισμός
Πρόσφατος, μεγάλης βίας Εκφύλιση Οστεόφυτα («άλατα») / Αποτιτανώσεις συνδέσμων Αναπτυξιακοί παράγοντες Ακρώμιο με μορφή αγκίστρου Αστάθεια Τραυματική Νευρομυϊκή δυσλειτουργία των μυών της ωμικής ζώνης Αυχενική σπονδύλωση Συστηματικές νόσοι Ρευματοειδής αρθρίτιδα Άλλα αίτια Όγκοι |
Επομένως, ένας ασθενής που παρουσιάζει πόνο στον ώμο θα πρέπει να εξετάζεται με προσοχή, ώστε να διευκρινιστεί η ακριβής αιτία της ωμαλγίας. Μεγάλη σημασία έχει η λεπτομερής λήψη του ιστορικού (ηλικία ασθενούς, επιβαρυντικοί παράγοντες, εντόπιση του πόνου, ποιότητα, διάρκεια, ένταση κλπ.) που θα βοηθήσει σε έναν πρώτο περιορισμό των πιθανών διαγνώσεων. Ακολούθως, η καλή κλινική εξέταση μπορεί να παρέχει επιπλέον σημεία που να συνηγορούν στην πιθανή διάγνωση. Η ολοκλήρωση του ελέγχου με απεικονιστικές εξετάσεις, συνήθως ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία, συχνά είναι απαραίτητη τελικά για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
Ενδεικτικά παρατίθεται η εικόνα ασθενούς 58 ετών με ήπιο πόνο στον ώμο και αδυναμία ανύψωσης του άκρου. Κατά την πρώτη επίσκεψή της στο ιατρείο είχε ήδη υποβληθεί σε 2 εγχύσεις κορτικοστεροειδών, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλινικός και απεικονιστικός έλεγχος έδειξε παράλυση του προσθίου οδοντωτού μυός που νευρώνεται από το μακρό θωρακικό νεύρο, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαταραχή της κίνησης της ωμοπλάτης πάνω στο θώρακα και προπέτεια αυτής, όταν η ασθενής σπρώχνει με τα χέρια της τον τοίχο (πτερυγοειδής ωμοπλάτη).
Για το Σύνδρομο Πρόσκρουσης και την Αντιμετώπισή του→ σελ. 2 & 3